TIA

Hiha! De uitspraak van de dag: TIA = This is Africa!

Waar staat dit voor?

- Deadlines uitstellen en te laat komen (we zullen nu ten vroegste zaterdag vertrekken)

- Door het rode licht rijden met zo'n 20 auto's en er u niets van aantrekken

- Onderweg naar ergens nog enkele mensen oppikken en die ter plaatse brengen
- Alles wat nog maar enigszins kan rijden als vervoermiddel gebruiken

- Niet geloven in de evolutietheorie, wel in 'holy crusades: bring the sick and blind people!'
- Veel lawaai maken, dag en nacht

- Aangevallen worden door hordes kinderen die je niet snel loslaten

- Niet werken wanneer dat moet (bewijs = de hilarische foto's --> slapen, haren kammen, skypen, internetten, ...)

- Nergens nutella vinden

Maar dat maakt het nu net zo speciaal. Greetz!

Local food

Deze dagen ben ik me volop aan het voorbereiden om dan waarschijnlijk vanaf woensdag het veld in te trekken. Hopelijk lukt dat, want je weet hier maar nooit. We hunkeren hier wel een beetje naar ontspanning. Waarom? Wel, op voorhand hadden we altijd gehoord dat de Oegandezen in het weekend niets doen en dat de gemiddelde buitenlandse thesisstudent zo'n 1 tot 2 weken kan reizen. Maar voorlopig hebben we letterlijk nog geen enkele echte vrije dag gehad. Het werken op zich is echt geen pobleem, maar een beetje ontspanning mag toch af en toe ;)

Over het lokale eten: dat valt echt wel goed mee! Vlakbij ons guest house hebben we een restaurantje ontdekt met een heel vriendelijke en gedienstige bazin (Christine). 'k Denk dat we er nu al zo'n 10 keer gaan eten zijn en de borden zijn steeds rijkelijk gevuld. Het gaat als volgt: we (=Katrien, Kristof en ik) komen aan, Christine schuift de stoelen onder ons gat, we vragen wat ze in huis heeft, ze gaat even checken wat de pot schaft en vervolgens bestellen we. Het leuke is dat we niet à la carte eten, maar dat we zelfs ons eigen bord samenstellen naar onze goesting. De maaltijd bestaat steeds uit een combinatie van 1 bord (met: matoke = gekookte banaan, spinazie, bonen, cassava, sweet potaties en/of rice) en 1 kommetje (met vlees/vis in een sausje). De service is trouwens ook altijd zeer snel, vandaar dat we altijd terugkeren. Gisteren probeerden we eens een ander restaurantje om te kunnen vergelijken, maar daar rekenden ze dan weer veel te veel geld aan. Natuurlijk hebben we de prijs naar beneden gehaald ;)

Op naar het veld nu! Mss ga ik dan even niets meer kunnen posten.

Doeiiii

Veldwerk met de proffen!!

Hier ben ik terug, levend en wel na een zalige 5 dagen op het terrein!

En het was fantastisch! We waren met een heel gezelschap: Prof. Deckers en Prof. Poesen (promotor en co-promotor), 4 Ugandese doctoraatsstudenten, 2 chauffeurs en 3 Leuvense studenten. Het was vooral leuk om je proffen eens op deze manier te leren kennen. We trokken vier dagen naar mijn studiegebied rond Mbarara en kregen heel wat uitleg. Mijn notaboek is ondertussen al goed gevuld en nu heb ik echt een goed zicht op mijn onderwerp. Het hoofddoel blijft een land use map te maken, dus alle verschillende vegetaties en landgebruiken in kaart brengen. Daarboven zal ik de landgebruiksveranderingen doorheen de tijd bestuderen adhv lucht- en satellietfoto's + de impact van deze veranderingen bespreken. Het grote gezelschap maakte het heel interessant, iedereen heeft een ander onderwerp en de mix van alle facetten is leerrijk (bijvoorbeeld bodem - landgebruik - sociale kant - economische kant).

Dezer dagen heb ik heel wat 'meer' ontdekt, voornamelijk omdat de proffen zoveel verhalen en wijsheden kunnen vertellen. Prof. Deckers is de bodemkundige, met hem bespraken we alle bodems en landgebruiken. Prof. Poesen is de geograaf en de man die ons alles kon vertellen over de gesteentes. Samen vulden ze elkaar enorm aan, vooral de verhalen die ze erbij vertelden waren steeds enorm boeiend. Zo vonden we prehistorische artefacten en een dolmen (grafheuvel), vertelden ze over de rol van dede moerassen en termietenheuvels, en nog zoveel meer! 's Middags was er geen bijna nooit tijd om te eten - tenminste daar maakten we geen tijd voor - dus bleef het bij enkele bananan en wat nootjes. Het waren lange dagen, meestal van 7-19u in het veld en daarna nog nabesprekingen tijdens het eten :) Maar de proffen waren leuk gezelschap en er werden veel grapjes gemaakt!

Gisteren was ik wel een beetje ziek (vooral zwakjes), maar dat was niet zo'n ramp. We trokken namelijk met de proffen naar een ander gebied (niet het mijne). Ik ben voornamelijk in de auto blijven rusten en vandaag ben ik alweer de oude. De proffen zijn vandaag vertrokken. Het was enorm leerrijk en nu heb ik super veel zin om erin te vliegen! Waarschijnlijk ben ik vanaf dinsdag in Mbarara om te starten met m'n metingen, hopelijk is er daar ergens een internet café in de buurt.

Er staan nieuwe foto's online!

Leve de 4x100m vrouwen!

Pictures!

Iep,

de proffen zijn tot morgen naar Tanzania, vandaag een laatste dag prutsen met programma's en satellietbeelden. Dan gaan we eindelijk het veld in, wiha!

Ondertussen staat er een selectie foto's online: http://picasaweb.google.be/steste2002

Baaibaai

Working proposal

De voorbije week kan kort samengevat worden: vrij saai, maar leerrijk ;) We werkten namelijk de hele tijd aan ons ‘working proposal’. Dat is het rapport waarin we onze methodes uitwerken die we de volgende maanden zullen toepassen. De dagen bestonden dus uit het lezen van papers, ontmoeten van belangrijke mensen en vooral uit rondrijden om data te verzamelen (zoals satellietbeelden). Vanavond komen m’n 2 proffen uit Leuven aan en vanaf dan zal ik weer het veld in trekken (jiha!).

Dan maar enkele weetjes:
- Aangezien we vlakbij de evenaar zitten, blijft lengte van dag en nacht ongeveer hetzelfde gedurende het hele jaar. Om 19u is het hier al donker en de mensen staan hier dus heel vroeg op. Maar op zich is dat geen enkel probleem, want na een dag werken ben je hier echt wel moe. Voorlopig bestaat onze avond uit een douche, een (of enkele) pintje(s), op restaurant gaan, jungle speed of een kaartspelleke spelen en nog een aflevering van Heroes kijken onder het muskietennet

- Iedereen heeft hier een gsm en voor ons is het heel goedkoop om te bellen/sms’en. Overal zie je en hoor je reclame voor de verschillende gsm-operatoren. En er is een hele mooie vorm van advertising: de operatoren schilderen namelijk in elk dorp wel enkele huizen in hun kleur en logo. Dat maakt de huizen veel mooier want de mensen besteden meestal zelf geen geld aan verf! En het is echt schitterend om te zien! Ook het aantal benzinestations langs de weg is enorm

- We worden hier steeds met onze chauffeur en begeleider naar alle plaatsen gebracht. Dat is natuurlijk heel praktisch en snel, maar het heeft een groot nadeel. We hebben namelijk bijna geen beweging! Voor kleine afstanden forceren we hen nu al om te voet te gaan. Het is niet evident, want zij willen het beste voor ons (veiligheid enz). Maar eenmaal als het veldwerk echt bezig zal zijn zal er wel verandering in komen, de bergen zijn hier niet zoals in België en deze zijn niet met de auto bereikbaar :)

- De voorbije dagen hebben we heel wat belangrijke informatie verkregen die normaal gezien niet zomaar wordt vrijgegeven. En dit om één reden: omdat we blank zijn! Voor bepaalde satellietbeelden zouden ze hier een fortuin moeten betalen, maar de woorden ‘Belgian student’ en ‘research’ doen hier al wonderen. Ze zijn ons hier nu al enorm dankbaar.

Tot een volgende en succes aan de 2de zitters!!

Mbarara field trip

De voorbije 3 dagen kunnen samengevat worden als een verkenning van mijn studiegebied met de jeep. Mbarara is zo’n 250 km verwijderd van Kampala (KARI) en over die afstand doe je hier toch makkelijk 6 uur. Het moet gezegd worden dat Oeganda niet het armste land van Afrika is. Zo zijn de grote wegen geasfalteerd, weliswaar geregeld met putten erin. Ook de levensstandaard lijkt voorlopig hoger dan in bv Senegal. In de guest houses waar we al verbleven is er steeds stromend water, een douche en een toilet (met wc-papier). Er wordt ook volop geïnvesteerd, wegenwerken komen heel vaak voor. De weg naar Mbarara waren ze zelfs van een 2- naar een 4-vaksbaan aan het omvormen. Onderweg passeerden we de evenaar, vele kleine fruitmarktjes, straatverkopers, enkele kraanvogels (een van de symbolen van Oeganda) en antilopen. De 3 dagen bestonden uit: heenreis – exploratie van het gebied – terugreis. Gelukkig hebben we een pick-up, want we waren met 6. Zo konden er altijd 2 mensen in de laadbak zitten en dat maakt het heel wat comfortabeler. Anders moesten we met 4 op de achterbank gepropt zitten (zoals bij regenweer). Het heeft hier trouwens al enkele keren geregeld (terwijl het droog seizoen is), maar het hinderde de planning niet (wel de beenruimte).

De verkenning van het gebied was schitterend, het is een heel gevarieerd landschap. Mijn hoofddoel is een landgebruikkaart te maken van het gebied dat zo’n 2500 km2 groot is. Om jullie een idee te geven van de verschillende landgebruiken: grasland (weide), bananen, maïs, koffie, sorghum, dorpen, moerassen, Eucalptus-bossen, … Aangezien het gebied zo groot is, zal ik dezer dagen 4-6 relevante micro-catchments selecteren die in detail gekarteerd zullen worden. De kartering zal gebeuren via GPS, maar ik zal me dus wel door heel het gebied moeten verplaatsen en alles opmeten (of een methode ontwikkelen om het te extrapoleren). De verschillende landgebruiken zal ik dan in relatie brengen met de bodem, de topografie, het klimaat en de geologie. En verder zal ik ook de landgebruiken vergelijken tussen ongeveer 1980 en nu (adhv satellietbeelden) + nog veel neven- doelstellingen (maar dat is te veel om uit te leggen).

Terug naar de 3 daagse trip. Het moet gezegd worden dat het eten voorlopig goed meevalt, hoewel de variatie minimaal is en dat het wel eens kan gaan tegensteken. De eerste dagen aten we vooral kip/porc/fish met chips (frieten), maar de frieten zijn we nu al lang beu J Onderweg naar Mbarara bezochten we enkele lokale district officers (bevoegd zijn voor milieu) die uiteraard steeds vereerd waren om ons te ontvangen. Aan Joshua (m’n hoofdbegeleider) kan ik ook alles vragen, hij is momenteel aan z’n doctoraat bezig maar hij blijft de 3 maanden bij me. Zo leer ik het landschap en de cultuur snel kennen, want hij weet er veel van. De tweede dag beklommen we een berg en het uitzicht was schitterend! ’s Avonds relaxten we meestal met een goeie halve liter (Nile special) en we hebben ook al jungle speed gespeeld, de mannen vonden het een geweldig spel.

Nu zijn we sinds dinsdagavond terug in Kawanda en blijven we tot zaterdag om een working report op te stellen. Gisteren heb ik er heel de dag aan gewerkt en het vlot goed. Leuk om eindelijk de doelstellingen te concretiseren. Vandaag zal voornamelijk bestaan uit het lezen van artikels en het leren werken met de GPS en de bijhorende PC-programma’s. Zaterdag vertrekken we waarschijnlijk terug naar Mbarara om het veldwerk in de praktijk uit te testen, daarna keren we terug naar Kawanda. Tussen 12-22 augustus komen mijn twee proffen naar hier en zullen we intensief veldwerk doen. Verder zal ik waarschijnlijk altijd ongeveer 1 of 2 weken in het veld zijn (rond Mbarara) en dan 1 week in Kawanda (om alles te verwerken en te digitalizeren). Mijn onderwerp is echt boeiend, heel breed en het leuke eraan is dat ik de methodes allemaal zelf mag uitwerken. Hier in Kawanda hebben we ook een restaurant ontdekt (vlakbij het guest house) met bonen, sweet potato, cassava, … dus eindelijk iets anders dan chips. Hotmail gaat hier wel heeel traag.

Ook met de gezondheid alles goed! Greetz

Jambo!

Jambo betekent goedendag in Swahili. Gisteren een lange, maar schitterende dag beleefd. Vanaf half 7 's morgens een hele dag rondgereden. Een ideale mix van studie en ontspanning. Eerst verkenden we het gebied, suikerrietplantages, de erosie opstellingen, ... Wat me vooral is bijgebleven zijn de vele kleine dorpjes met lemen hutjes, waarbij alle kinderen stomverbaasd waren om 3 blanke ('Muzumu!') te zien. We werden ook enkele keren ontvangen in de dorpjes, kregen suikerriet en jackfruit. Tijdens dergelijke conversaties onder de boom stonden er soms wel 20 kinderen rond ons. Later trokken we naar het meer toeristische Jinja, waar we de source of the Nile bezochten.

Momenteel zijn we met een meeting bezig, kaarten aan het bekijken, eigenlijk ons onderwerp eens deftig uitwerken. Iedereen is zeer behulpzaam en we worden overal naartoe gebracht. Zo meteem vertrekken we tot dinsdag avond naar m'n studiegebied om dat te exploreren, en ik heb er zin in!

Het eten is hier echt lekker en vooral de verschillende fruitsoorten zijn super. Ook slapen onder een muskietennet blijft een schitterende ervaring, heel romantisch!

Een goede ontvangst

Alles verloopt prima! Zoals jullie misschien al weten, reisde ik samen met Katrien Moubax (ook bio-ir) en Kristof Herremans (geografie). Gisterenavond op de luchthaven werden we meteen opgehaald door onze begeleider Joshua en pilot (driver) Sam. Zij brachten ons naar een guesthouse (met per persoon een dubbel bed) waar we goed geslapen hebben. Het weer is hier zeker draaglijk en de mensen zeer vriendelijk. Vanmorgen kregen we een rondleiding in het Kawanda Agricultural Research Institute (KARI), het is een vrij groot onderzoekscentrum met labo’s voor oa bodem- en wateronderzoek. Na de rondleiding gingen we langs de Belgische ambassade, geld wisselen, een sim kaart kopen en naar een supermarkt. M’n nieuwe nummer is (zonder landcode) 0773848524.

Er is ook al een ruwe planning opgesteld van wat we de komende weken zoal gaan doen. Morgen trekken we met de 4x4 een hele dag op verkenning naar het Oosten en zondag komen we samen met een heleboel onderzoekers om onze onderwerpen uit te werken. Vanaf maandag gaan we voor enkele dagen mijn onderzoeksdomein rond Mbarara verkennen. Daarna keren we terug naar het KARI om alles goed voor te bereiden en vanaf de 11de of 12de augustus komen m’n 2 professoren en zullen we zo’n 10 dagen rondreizen om vervolgens aan het echte werk te beginnen. Het loopt hier dus allemaal vlot! Zeker omdat Joshua bv altijd met ons zal meereizen. Het internet hier op het KARI is wel tergend traag, en ik heb m’n eerste kakkerlak platgetrapt J (dat was de enige die we gezien hebben hoor, niet dat het hier een invasie is).

Als je een brief wil schrijven dan kan dat via: Steven Vanonckelen (Belgian student), national agricultural research laboratories, P.O. Box 7065, Kampala, Uganda

Reacties altijd welkom! Bye