Rafting

Vrijdag ben ik met een hele hoop blanken voor de eerst keer echt uitgegaan. Het begon met een feestje op een kot waar er goed gedronken werd en daarna trokken we naar 'Club Rouge'. Het deed echt deugd om nog eens goed te dansen. En het was vooral aangenaam omdat er ook heel wat Oegandezen meewaren die we kenden. Die mannen kunnen super goed dansen en het is echt tof om met zo'n groep op stap te gaan.

Zondag werd het nog beter, samen met Katrien en Aaike gingen we raften op de Nijl! Wat een ervaring! Aanvankelijk leerden we hoe te peddelen en wat te doen als de raft zou omslagen. Maar na een tijdje was het tijd voor het echte werk. Het werd een tocht van 30 km met onderweg zo'n 8 rapids (of stroomversnellingen/watervallen). Bij de eerste rapid viel ik al meteen uit de raft, mijn evenwicht zat niet zo goed :) Het was wel grappig dat iedereen in de boot nogal panikeerde, terwijl ik het zelf helemaal niet erg vond en genoot van de stroming. Het moet wel gezegd worden dat deze rafting niet volledig zonder risico's is. Maar de begeleiding was zeer goed, voor de 3 rafts waren er maarliefst 12 kajakkers en een safetyboat. Als je uit de raft viel, kwam er meteen één van die kajakkers naar je toe en mocht je eraan gaan hangen. In totaal zijn we zo'n 3 keer omgekanteld met de raft, één keer was het echt wel vrij hevig. Gelukkig genoeg heb ik mijn adem toen lang genoeg ingehouden tot ik terug boven kwam en de grote golven weg waren. Katrien en Aaike hebben toen wel een schrik gepakt. Jammer genoeg hebben we de grote waterval van zo'n 3 meter gemist!! Onderweg kregen we lunch op de boot en 's avonds was er een heerlijke BBQ.

Gisteren heb 'k nog data verzameld, vandaag werk ik alles af, morgen gaan we shoppen in Kampala en dan zit het avontuur erop... Vrijdagochtend om 6.10 land ik. Wat ga ik meteen in België doen: lekker eten, een volle koelkast bewonderen, supersnel internet, sporten!, ... en m'n vrijheid herwinnen. Hier werden we namelijk altijd bekeken, er werd naar ons geroepen en we werden overal naartoe gebracht ;)

Kort samengevat: Oeganda is een zalig land om te werken en te reizen, de mensen zijn hier heel vriendelijk en het is veilig, alles is goed meegevallen, mijn onderzoek is goed gelukt en de motivatie is nog steeds even hoog ... maar heb toch zin in het normale leven in België!

Ondertussen staan er enkele nieuwe foto's online, zie last 2 weeks (klikken op de link bij de post student life).

Tot snel,
Steven

Ssese Islands

De voorbije 4 dagen waren lekker chill! Met de ferry zijn Katrien, Kristof en ik naar het hoofdeiland van de Ssese Islands vertrokken. Eenmaal daar aangekomen kozen we voor de 'Hornbill camping site'. En het was de juiste camping: een grappige hippie place :) Overal huisjes, geschilderd in alle mogelijke kleuren, hangmatten, bankjes, grenzend aan Lake Victoria met een mooi strand. Een prachtig plekje! Er hing vooral ook een leuke sfeer doordat er steeds andere backpackers waren van allerlei nationaliteiten en vol verhalen. De avonden bestonden dan ook uit gezellige gesprekken, een kampvuurke stoken en lachen met de uitbaters (echte hippies). Het weer viel eigenlijk een beetje tegen, wel jammer, maar het heeft de pret niet verstoord. De tweede dag zijn we een begeleide wandeling in het tropical forest gaan maken. Echt veel bijgeleerd hebben we niet, maar zo'n regenwoud is toch wel indrukwekkend. Lianen, mastodonten van bomen, Velvet monkeys en vooral ook enorm veel vogelsoorten maakten de wandeling aangenaam. Jammer genoeg zijn ze het bos overal aan het kappen om houtkool te maken (kleinschalig) of om gigantische oliepalmplantages te beginnen (grootschalig). Verder op de dag relaxten we een beetje wegens het regenachtige weer. De volgende dag besloten we te gaan mountainbiken, eindelijk eens een beetje sport! Maar dat viel toch wel even tegen: de conditie is niet meer wat ze geweest is, er waren enkele pittige hellingen en mijn fiets was veeel te klein :) Vooral de afdalingen waren vaak onverantwoord, maar niemand is gevallen. We fietsten naar een van de oliepalm plantages en wat we daar zagen was echt deprimerend. Grote stukken regenwoud die door buldozers omver waren geworpen en waar vervolgens mooi in rijen palmen aangeplant waren. Verder werden we nog goed nat van de regen :) Vandaag zat de vakantie erop en namen we de ferry terug. Vanavond gaan we waarschijnlijk met heel wat blanken naar een casino met gratis drank en eten. En zondag staat er rafting op de Nijl op het programma! We hoorden van enkele toeristen (die ervaren rafters gesproken hadden) dat dit een van de beste rafting spots ter wereld is, zoniet de beste. En het is een hele dag, van 10 tot 17u in de boot. Maandag zal ik nog data verzamelen, dinsdag shoppen in Kampala, woensdag alles afronden en donderdagavond neem ik het vliegtuig terug naar België ...

Student Life

En jawel, Steven is al enkele dagen terug in de quasi beschaafde wereld! Op 14 oktober keerden we terug naar Kampala. Het grote werk zit er nu op en daarom is het tijd voor wat ontspanning. We hebben de voorbije week vooral opgetrokken met Belgen en andere blanken.

Zo smaakte de eerste pasta in 2,5 maanden enorm goed en keken we met heel wat Belgen naar België-Spanje in een chic hotel. Wat een match, wat een domme uitslag. Door ons gejuich maakten we de mensen aan een tafeltje ambetant. Ik heb een goede woordenwisseling met een mevrouw gehad, maar nadien heeft ze me een pint getrakteerd :) Ook een douche was een verrijking, warm water was er wel nog niet. Tussendoor verzamelde ik gegevens bij het Statictics House en smokkelde iemand me 's middags binnen in een groot congres in een van de beste hotels. Daar at ik samen met zo'n 500 politieke leiders lunch en de eerste maal echte desserts! Vrijdag en zaterdag zijn we bij Aaike (een bio-ingenieur vriendin) blijven slapen ook Niels Vanhoudt, Astrid Bryon en een ander Belgisch meisje waren er. Daar was zelfs een warme douche :) We maakten er spaghetti en gingen naar een studenten feestje. Oegandese meiden probeerden er ons op de dansvloer te krijgen, maar dat is niet de Belgische mentaliteit. Eerst een pintje drinken, we hadden zelfs stella gekocht (al smaakte die niet zo lekker). Later die avond zijn de Ugandese mensen naar ergens anders getrokken omdat ze het te saai vonden en omdat er een grote ruzie ontstaan was nadat een Duitser een string aan de luster gehangen had ;)

Verder slaapten we uit, bezochten we één van de grootste markten van Kampala, gingen nog eens op restaurant, ... Kortom, het leek een beetje op België. En dat mag ook wel. Want hoe mooi Uganda en hoe vriendelijk de mensen hier zijn, ik kijk er toch al even terug naar uit om het normale leven weer op te nemen.

Jammer genoeg gaat onze trip naar Tanzania niet door. Het was te veel geregel, te ver voor de korte tijd die ons rest en duur. We hebben dan ook besloten om Oeganda verder te ontdekken. Morgen vertrekken Katrien, Kristof en ik voor 4 dagen naar de Ssese eilanden. Daar wachten ons prachtige stranden! Verder gaan we nog een dag naar een tropisch regenwoud en Kampala City verkennen. Tussendoor werk ik nog een beetje en verzamel de laatste data.

Er staan nieuwe foto's van de voorbije 2 maanden online, klikken op http://picasaweb.google.be/steste2002

Zonnige groeten!

Relaxation

Het veldwerk zit erop! Zo'n week geleden was het vierde studiegebied klaar! In de tussentijd heb ik al mijn landgebruikskaarten gedigitaliseerd, een intensief werkje.

Maar er was ook tijd voor twee dagen ontspanning. Op Independence Day leerden we het Oegadese eten klaarmaken. We maakten zelf onze chapatis (soort pannenkoeken), pelden bananen, leerden hoe ze bereid worden, etc. Echt eens leuk om achter de schermen van een restaurant te kijken. En het moet gezegd worden: de vrouwen werken hier echt heel hard. Zondag was het een echte relaxatiedag: eerst een kleine meeting en naar een internetcafé, maar vervolgens pure verwennerij. We trokken namelijk naar het chicste hotel in de stad Mbarara. Daar kregen we eerst een rondleiding doorheen het hele hotel. Zelfs in de Presidentiële suite mochten we een kijkje nemen. Ik nam dan ook plaats in de zetels waar onder andere Queen Elisabeth en de President van Oeganda zaten ;) Daarop betraden we het welness centrum voor een namiddag sauna, turks stoombad en massage. Vooral de massage deed deugd, 45 minuten lang. Maar zelfs de warme douche was al een plezier op zich, een douche was namelijk zo'n anderhalve maand geleden (en deze was warm, dat is 2,5 maand). Tussendoor keken we naar de interland Uganda-Benin (2-1). De pizza in het restaurant maakte de dag helemaal af!

Gisteren namen we van iedereen afscheid, het deed toch een beetje pijn om het stadje te velaten. Nu zijn we terug in ons vetrouwd guest house in Kampala. De volgende dagen zal ik nog een beetje weken en data verzamelen in het Research, maar de naduk zal toch wel liggen op Tanzania plannen en een beetje de toerist uithangen. Zo zullen we met andere blanken optrekken en vanavond al naar België-Spanje gaan kijken.

Baaiiii

Finishing Fieldwork

Hellow,

een hele tijd geleden, maar er is dan ook veel werk verzet! Eigenlijk zit mijn veldwerk erop ;0 Ik heb 3 gebieden in detail bestudeerd en dat is ruim voldoende. Maar aangezien Katrien nog niet klaar is met het eerste gebied, zal ik er nog een 4de bijnemen en de rest van mijn tijd aan het digitalizeren van mijn landgebruikskaart besteden. Vanaf nu kan ik het dus wat rustiger aan doen, wel leuk.

Verder alles goed, het regenseizoen is hier nu wel begonnen wat vaak niet zo praktisch is.

Enkele toffe gebeurtenissen:
- we zijn naar een kerkdienst voor jongeren geweest en dat is echt een aanrader! Dansen, zingen en bidden en dit alles in een fantastische sfeer! Zo zou het in Belgie ook moeten zijn, er zouden terug meer jongeren naar de kerk gaan. De meeste mensen zijn hier trouwens enorm gelovig: elk Bijbels verhaal achten ze waar gebeurd en ze geloven zelfs in mirakels. Je hebt hier dan ook holy crusades ('bring the sick and blind people and they will be healed')
- vandaag zijn we naar de hot springs gegaan. Een leuk uitstapje voor een zondag, maar het was wel een beetje teleurstellend. De springs waren namelijk enorm klein, wat het misschien net leuk maakte. Want de weg er naartoe is heel slecht en er waren dan ook in de verste verte geenn touristen te bekennen
- vannacht even wakker geworden van een mini aardbeving, wel chill als je zo in je bed ligt. Het was al de tweede die ik hier meemaakte
- ik bezocht bananenplantages, geitenkwekerijen, imkerijen, grotten, goudmijnen, ..., beklom bergen, sprak veel met boeren en genoot ;)

Tot de 14de blijven we nog in ons studiegebied. Daarna gaan we terug naar Kampala (Kawanda) om de laatste date te verzamelen en tussendoor (wsl 20-24 oktober) willen we nog Nationale parken in Tanzania gaan bezoeken.

Fotos komen er na de 14de ergens aan, en ik heb er veel ;)

Zet de stella al maar koud!

Queen Elisabeth National Park

Yes, we hebben de schitterende natuur van Oeganda al kunnen bewonderen. Zondag trokken Katrien, Bahat (onze veldassistent) en ik namelijk naar het Queen Elisabeth National Park. Het was zo'n 4 uur rijden met lokaal transport. Eenmaal aangekomen in de vroege avond troffen we meteen een leuk gezelschap van 2 Spanjaarden, 2 Argentijnen en 2 Duitsers aan. De volgende ochtend zouden ze met een jeep een game drive doen, en wij konden meteen mee!

Om 6u stond onze jeep en gids klaar. Gedurende een prachtige zonsopgang zagen we al enkele mooie dieren: oa waterbuffels, gazelles, antilopes, bavianen. Eigenlijk best veel van hen, maar we wouden het betere dierenrijk: leeuwen, olifanten en luipaarden. Giraffen en neushoorns zijn er niet in dit park. We zaten met 4 man op het dak, echt wel chic. Maar dan sloeg het noodlot toe: autopech temidden van het park! De gids belde meteen een mechanicien, maar dat zou lang duren. Na zo'n 3 kwartier passeerde een andere groep ons en de Australische chauffeur wist ook iets van auto's en herstelde de jeep! Ondertussen namen we veel foto's van kuddes buffels. En jawel, we zagen op de terugweg nog een kudde van ongeveer 15 olifanten!


Maar het beste moest nog komen. Na een lunch gingen we aan de kust eens kijken welke dieren er aan de waterkant zaten. Wat we daar zagen was schitterend: grote groepen olifanten, nijlpaarden en buffels door elkaar. En in de namiddag stond er een boottocht naar daar op ons programma! Toen we met de boot vertrokken waren alle dieren er nog en het was schitterend: zo'n 80 olifanten, nijlpaarden, buffels, enkele krokodillen, visarenden, pelikanen en veel andere vogels. Vooral de olifanten waren super, k heb enkele mooie filmpjes. Die avond smaakte onze maaltijd des te beter! De volgende dag zouden we alweer vertrekken, jammer genoeg zonder een leeuw te zien.


Maar eerst deden we nog een begeleide wandeling rond het peninsula. Daarbij geen massa aan dieren, maar dat was ook niet verwacht. Toen we en taxi terug wouden nemen hoorden we dat er op een bepaalde plek op de terugweg 2 leeuwinnen zaten. En jawel, we hebben ze gezien! Wat een geluk. Verder bezochten we nog een krater van een vulkaan waarin een zoutmijn gevestigd is (alles met mankracht). De lokale gids kon ons veel vertellen. Voila, en nu zijn we net terug in eens studiegebied.

Morgen werk ik een beetje in het office en daarna trek ik voor waarschijnlijk een week naar 2 andere en kleinere studiegebieden. En daarna nog tot de 14de alles afwerken in dit studiegebied, terug naar Kampale en naar Tanzania!

Groeten!

Moudougavou

Hai, net met Katrien weer even naar Mbarara gekomen om te internetten. Een heel gezellige rit, met 9 personen in de auto, 4 vooraan en 5 achteraan. Schakelen is zelfs geen probleem. Alles gaat nog goed hier. We zijn nu al twee weken met het veldwerk bezig en ik heb het grootste deel van het eerste studiegebied gedaan. De laatste 3 dagen ben ik zelfs bij het huisje gebleven en ben ik begonnen met mijn kaart te digitalizeren, een erg tijdrovend werkje. Het veldwerk zelf blijft nog altijd even tof en avontuurlijk: het weer zat mee de voorbije dagen (geen echte regenbuien meer), veel heuvels/bergen beklommen, de plaatselijke taal leren spreken (dat vinden ze hier geweldig), het eten steekt nog niet tegen, het vroege opstaan went, ... In ons dorp is er wel een quarantaine wegens voet-en klauwzeer. Gevolg: elke avond vis, vis en vis aangevuld met rijst, banaan, ... Soms eten we dan maar vlees tijdens de dag, want dat gebied valt buiten de quarantaine :)

Eigenlijk is het echt geweldig om elke ochtend met de moto door het landschap te rijden. Soms twijfel ik of het tranen van de snelheid of van geluk zijn ;) Ook met de gezondheid alles naar wens. Misschien de enige klacht is dat ik niet afval in Afrika, maar net in beperkte mate bijkom! Heel de tijd op de moto zitten heeft dus ook zijn nadelen en de borden zijn hier rijkelijk gevuld. Enkele dagen geleden nog een gefietst, en dat deed deugd! Al reed het vehikel niet zo soepel dan in Belgie, de berg ben ik toch maar mooi opgeraakt. Het gejuich van de mensen langs de straat helpte ook wel. Zowat elke avond speel ik hier voor het donker wordt ook een goed partijtje voetbal met zo'n 10 plaatselijke jongetjes. Die vinden het natuurlijk geweldig dat een blanke komt meedoen. Ik heb trouwens het gevoel dat er elke dag meer speler nijkomen. De eerste maand keek ik bijna dagelijks 1 of 2 afleveringen heroes. Wel, dat is hier wel anders. Nog maar 1tje in twee weken, meestal werken we te laat 's avonds of ben ik te moe.

Na volgend weekend gaan we waarschijnlijk naar Queen Elisabeth National Park, daar kijk ik wel naar uit (olifanten, buffels, nijlpaarden, leeuwen, ...). Een tripje naar de plaatselijke hot springs en 5 dagen Tanzania (Serengeti National Park) zijn verder ook nog een must.

Voila, nog zo'n 2 weken hier en dan naar het laatste studiegebied. Groeten!

PS: Moudougavou betekent zwarte, dat is de reply die ik soms geef wanneer ze me blanke noemen