Rafting

Vrijdag ben ik met een hele hoop blanken voor de eerst keer echt uitgegaan. Het begon met een feestje op een kot waar er goed gedronken werd en daarna trokken we naar 'Club Rouge'. Het deed echt deugd om nog eens goed te dansen. En het was vooral aangenaam omdat er ook heel wat Oegandezen meewaren die we kenden. Die mannen kunnen super goed dansen en het is echt tof om met zo'n groep op stap te gaan.

Zondag werd het nog beter, samen met Katrien en Aaike gingen we raften op de Nijl! Wat een ervaring! Aanvankelijk leerden we hoe te peddelen en wat te doen als de raft zou omslagen. Maar na een tijdje was het tijd voor het echte werk. Het werd een tocht van 30 km met onderweg zo'n 8 rapids (of stroomversnellingen/watervallen). Bij de eerste rapid viel ik al meteen uit de raft, mijn evenwicht zat niet zo goed :) Het was wel grappig dat iedereen in de boot nogal panikeerde, terwijl ik het zelf helemaal niet erg vond en genoot van de stroming. Het moet wel gezegd worden dat deze rafting niet volledig zonder risico's is. Maar de begeleiding was zeer goed, voor de 3 rafts waren er maarliefst 12 kajakkers en een safetyboat. Als je uit de raft viel, kwam er meteen één van die kajakkers naar je toe en mocht je eraan gaan hangen. In totaal zijn we zo'n 3 keer omgekanteld met de raft, één keer was het echt wel vrij hevig. Gelukkig genoeg heb ik mijn adem toen lang genoeg ingehouden tot ik terug boven kwam en de grote golven weg waren. Katrien en Aaike hebben toen wel een schrik gepakt. Jammer genoeg hebben we de grote waterval van zo'n 3 meter gemist!! Onderweg kregen we lunch op de boot en 's avonds was er een heerlijke BBQ.

Gisteren heb 'k nog data verzameld, vandaag werk ik alles af, morgen gaan we shoppen in Kampala en dan zit het avontuur erop... Vrijdagochtend om 6.10 land ik. Wat ga ik meteen in België doen: lekker eten, een volle koelkast bewonderen, supersnel internet, sporten!, ... en m'n vrijheid herwinnen. Hier werden we namelijk altijd bekeken, er werd naar ons geroepen en we werden overal naartoe gebracht ;)

Kort samengevat: Oeganda is een zalig land om te werken en te reizen, de mensen zijn hier heel vriendelijk en het is veilig, alles is goed meegevallen, mijn onderzoek is goed gelukt en de motivatie is nog steeds even hoog ... maar heb toch zin in het normale leven in België!

Ondertussen staan er enkele nieuwe foto's online, zie last 2 weeks (klikken op de link bij de post student life).

Tot snel,
Steven